De sponsorovereenkomst

“De sponsoringovereenkomst is een wederkerige overeenkomst waarbij één partij, de gesponsorde, als deelnemer aan of organisator van een evenement of een activiteit waarvoor een zekere publieke belangstelling bestaat, zijn naam of de naam van het evenement of de activiteit doet of laat verbinden met de naam van een andere partij, de sponsor, tegen een al dan niet geldelijke tegenprestatie van de  sponsor.” (VAN DE VIJVER, P. en LEMENSE, N., Sponsoring, Bijzondere Overeenkomsten, afl. 93, 2013)

Een specifiek wetgevend kader voor sport-sponsorovereenkomsten, zelfs voor sponsorovereenkomsten als dusdanig, bestaat niet. Dit heeft tot gevolg dat het standaard burgerlijk recht en/of handelsrecht van toepassing is.

De sponsorovereenkomst heeft geen specifieke vereisten en is derhalve vormvrij.

Al naargelang de partijen al dan niet als handelaar kunnen worden beschouwd, dient het bestaan van de sponsorovereenkomst te worden bewezen aan de hand van het burgerlijk recht, dan wel het handelsrecht.

De sponsorovereenkomst kan in eerste instantie beschouwd worden als een wederkerige overeenkomst conform art. 1102 B.W. Dit betekent concreet dat beide contractpartijen verbintenissen afsluiten tegenover de andere partij. De sponsor verbindt zich er bijvoorbeeld toe om gelden te betalen of om een infrastructuur ter beschikking te stellen, terwijl de gesponsorde er zich toe verbindt om naamsbekendheid voor de sponsor te creëren.

Dit is fundamenteel verschillend van het mecenaat, waarbij de mecenas zonder tegenprestaties een bijdrage levert.

De sponsorovereenkomst wordt steeds afgesloten tussen twee partijen. Zij bindt dan ook enkel de twee partijen conform art. 1165 B.W. en zij bindt geen derden, zoals leden of vrijwilligers. Als de club er zich toe heeft verbonden dat de spelers bepaalde afspraken uit de sponsorovereenkomst zullen naleven is het belangrijk dat de club dit opneemt in de overeenkomst tussen de club en het lid.

Men moet ook steeds nagaan dat de partijen en het voorwerp van de sponsorovereenkomst zijn toegelaten door de overeenkomst die werd afgesloten met de club (bij een sponsorovereenkomst voor een speler) of met de federatie (bij een sponsorovereenkomst voor een club).

De kwalificatie van de sponsorovereenkomst hangt af van de inhoud van de overeenkomst. In veel gevallen wordt de sponsorovereenkomst als een onbenoemde of sui generis overeenkomst beschouwd.

Bij sponsoring van een natuurlijke persoon waarmee er direct gezag is gemoeid kan er ook sprake zijn van een arbeidsovereenkomst.

Bepaalde rechtsleer meent ook dat de sponsorovereenkomst kan beschouwd worden als een aannemingsovereenkomst, waarbij er tegen een vergoeding (in geld of in natura) een bepaald werk wordt uitgevoerd. Dit werk kan bestaan uit het leveren van naambekendheid (VAN DE VIJVERE, P. en LEMENSE, N., “Sponsoring” in Bijzondere overeenkomsten, onbenoemde overeenkomsten, 2013).

De kwalificatie als aannemingsovereenkomst kan onder meer erg interessant zijn in het kader van een eventuele ontbinding conform art. 1794 B.W.

Artikel 1794 B.W. bepaalt het volgende:

“De opdrachtgever kan de aanneming tegen vaste prijs door zijn enkele wil verbreken, ook al is het werk reeds begonnen, mits hij de aannemer schadeloos stelt voor al zijn uitgaven, al zijn arbeid, en alles wat hij bij die aanneming had kunnen winnen.”

• De meeste discussies m.b.t. sponsorovereenkomsten handelen over de duur van de overeenkomst. Maak hieromtrent goede afspraken;
• De overeenkomst dient gedetailleerd de modaliteiten omtrent de beëindiging, de vervroegde beëindiging en de eventuele schadevergoeding te bepalen;
• Bepaal duidelijk hoe geschillen moeten worden opgelost. Dit kan door middel van een arbitragebeding of door een bevoegde rechtbank in de overeenkomst op te nemen;
• Er kan door de gesponsorde worden overwogen  om in de stilzwijgende hernieuwing van de sponsorovereenkomst te voorzien;
• Het kan aangewezen zijn om expliciet te bepalen dat de overeenkomst intuitu personae/firmae is. Dit betekent dat de overeenkomst niet zomaar kan worden overgedragen door een contractpartij, zijnde de sponsor of de gesponsorde, aan een derde. De identiteit van de sponsor of de gesponsorde kan immers essentieel zijn;
• Indien de sponsor een bepaalde club sponsort wegens persoonlijke contacten met een speler of een bestuurslid, kan de sponsor bedingen dat de sponsorovereenkomst wordt stopgezet indien het desbetreffend lid geen deel meer uitmaakt van de club;
• Als sponsor kan het aangewezen zijn om een ontbindend beding in de overeenkomst op te nemen  (met een eventuele schadevergoeding) indien de club, haar fans of haar spelers in verband worden gebracht met racistische of/ xenofobische uitlatingen of indien de gesponsorde het imago van de sponsor besmeurt;
• Het is voor de gesponsorde aangewezen om zich te vrijwaren ten opzichte van de sponsor voor eventuele schadeclaims die zij zou ontvangen wegens de voor haar sponsor verspreide onrechtmatige, misleidende of ongeoorloofde publiciteit bv. wegens oneerlijke concurrentie of het schenden van reclameverboden;
• De sponsorovereenkomst kan ook verbonden zijn aan bepaalde prestaties. Worden er goede prestaties geleverd (bv. promotie) kan er worden bepaald dat de sponsorbijdrage stijgt. Vallen de resultaten tegen (bv. degradatie) kan er worden bepaald dat de overeenkomst stopt of de sponsorbijdrage daalt.

Ga tot slot ook steeds na of de ondertekenaars van de sponsorovereenkomst de nodige handtekeningsbevoegdheid hebben.